1978 – De punkbeweging raast door het Verenigd Koninkrijk en waait over naar België. Vier jonge knapen uit Brugge verschansen zich in een donkere kamer en komen als Red Zebra weer naar buiten. Door de combinatie van sociaal engagement en een humoristische kwinkslag valt de groep al snel op. Zo spelen ze de support voor The Cure in Gent, op dat moment zelf nog een beginnende new wave-band rond een zekere en onzekere Robert Smith. Red Zebra presenteert een jaar later het nummer ‘I Can’t Live in a Living Room’ tijdens Humo’s Rock Rally, waar ze het tot de finale schoppen. Red Zebra wordt daarna uitgenodigd om het voorprogramma te spelen bij The Sound, The Undertones, Killing Joke, Simple Minds en Sisters of Mercy. Turbulente jaren volgen … tot de oorspronkelijke leden zich in 2017 verzoenen. Zet je schrap voor veertig jaar koleire!

De Brassers blijft een garage band in hart en nieren. Het begin ligt eind jaren zeventig, wanneer de invloed van Sex Pistols, Joy Division en Cabaret Voltaire weelderig vloeit door de noten die De Brassers spelen. Labels zoals postpunkt en new wave zijn te beperkend, want uiteindelijk draait het om onvrede omzetten in energie. De single ‘En Toen Was Er Niets Meer’ is de Belgische culthit bij uitstek en overspant perfect het onheilspellende van De Brassers. Er kwam een pauze, maar het bloed kruipt altijd waar het niet gaan kan. De band laat hun doemsound wederom vurig daveren.

Definitivos, genaamd naar een Portugees sigarettenmark, is een boegbeeld in de Belgische punkrock –en new wave-scene. De Kortrijkse groep heeft het rock-‘n-rollbestaan sinds 1979 nooit meer de rug toegekeerd, en bracht in 2017 voor het eerst in 32 jaar nieuw materiaal uit. Het nummer ‘2017’ is een oproep naar de jongeren om meer engagement te tonen en hun stem te laten horen. Van die punkattitude is dus niets afgesleten.